Waarbij we nu de mogelijkheid hebben om onder een heerlijk dekbed te slapen, bijvoorbeeld het 4 – seizoenen dekbed 90% ganzendons, was dit in het verleden een stuk barbaarser. Tegenwoordig is voor ieder wat wils als het om beddengoed gaat. Echter, in het (verre) verleden was het zeker niet vanzelfsprekend om in comfort te slapen. In de reeks ‘Van dierenhuid naar donzen dekbed’ duiken we de geschiedenis in om te kijken wat de slaapgewoontes in het verleden waren. In deze editie: slaapgewoontes in de middeleeuwen.
Tegenwoordig gaan de meeste mensen naar bed in de hoop een lange en ononderbroken slaap te hebben. Word je s ’nachts wakker, dan wordt dit vaak als hinderlijk gezien. In de middeleeuwen dacht men hier anders over. Sterker nog, ten tijde van ridders, prinsessen en kastelen, koos men er bewust voor om de nacht in tweeën te delen. De eerste slaap en de tweede slaap. De periode daartussenin kende geen echte benaming. Gedurende deze nachtelijk ‘intermezzo’ deed men bijvoorbeeld huishoudelijke klusjes, maakte het gereedschap voor het werk van de volgende dag of nuttigde nog een nachtelijke maaltijd. Bovendien was het ook gebruikelijk om te bidden in de nacht. Wanneer het donker was, was het de tijd van de duivel en demonen. Door te bidden wist je gevaarlijke geesten weg te houden en kon je de nacht als het ware overleven – en weer ‘schoon’ aan een nieuwe dag beginnen. Men bleef kostte wat kost ook thuis gedurende de nachtelijke uren. Dit was ook noodzakelijk want ten tijde van de middeleeuwen was het gevaarlijk buiten – zeker in de nacht. Denk aan gevaren van roversbendes, dieven maar ook gevaarlijke dieren zoals bijvoorbeeld wolven. In Castilië in Spanje werd twee derde van alle moorden ’s nachts gepleegd, zo bleek uit een 17e-eeuws onderzoek. De situatie was nog erger in de Franse stad Parijs, waar drie op de vier moorden tussen de eerste en de tweede slaap werden gepleegd.
Om het s ‘nachts niet koud te krijgen, men had immers nog geen verwarming, sliep iedereen bij elkaar in de zelfde ruimte of zelfs samen in één bed. Op het platte land sliep men zelfs bij het vee om warm te blijven. Ook als men gasten had, werd verwacht dat zij ook mee sliepen in hetzelfde bed. De reden dat er in die tijd zoveel bastaard kinderen waren, is daarmee ook onthuld.
Reizigers die bijvoorbeeld in herbergen sliepen, hadden maar zelden een eigen bed – zelfs niet als het om mensen met geld en status ging. Omdat vreemden werden gedwongen om op deze manier een bed te delen, waren er regels nodig voor hoe je je diende te gedragen. Je was namelijk een slechte bedgenoot als je dekens naar je toe trekt of veel met je voeten schopte.
Hoe zou u dat vinden? Uw slaap doorbreken om gedurende de nacht huishoudelijke klusjes te gaan doen? Of met wildvreemden ‘het bed te delen’?
Heeft u toch de voorkeur om in wat meer luxe te slapen? Bekijk dan nog eens gerust onze beddengoed collectie van Dusk till Dawn of onze nieuwste merkenaanwinst Silvana!
Comments are closed.